czwartek, 20 stycznia 2011

Transfuzje

Książka podsumowująca całoroczny projekt artystyczny realizowany w jeleniogórskim BWA. W skład skład projektu weszły: blok performance (działania, spotkania autorskie oraz warsztaty) oraz cykl spotkań, paneli dyskusyjnych, w ramach których omawiano najbardziej interesujące zagadnienia związane z polską sztuka współczesną.

48 stron + okładka, format 21/21 cm.

Projekt zrealizowano z udziałem środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Jelenia Góra.

Piotr Dumała - Las.

Mimo, że film powstał w 2009 roku, oficjalne DVD ukazało się w Polsce niespełna pół roku temu. Pirackie kopie z Lasem Piotra Dumały, w Japonii ukazały się w niecały miesiąc po premierze.
Obrazy wywiedzione z ciemności
Story board z 360 rysunków. Film instant, jak sam o nim mówi. Model do składania. Pierwszy pełny metraż z udziałem aktorów.Nie musiałem ich animować, sami się ruszali – odpowiada pytany o wrażenia z pracy na planie. Do jeleniogórskiego BWA Piotr Dumała, który niezwykle rzadko spotyka się z publicznością, dotarł wreszcie za trzecim podejściem, dzięki uporczywym staraniom szefowej placówki, Niny Hobgarskiej. Wybitny twórca i wykładowca okazał się także świetnym rozmówcą.
Dumała, ceniony w świecie autor filmów animowanych, realizowanych mozolnie własną, niepowtarzalną techniką, zaprezentował w Jeleniej Górze swój ostatni film Las i krótkie animacje z cyklu Doktor Charakter przedstawia. Tytułowemu bohaterowi głosu użyczył wybitny znawca historii filmu i fotografii Jerzy Płażewski.
Swoich filmów nie wyskrobuje już mozolnie na gipsowych kaflach, ślęcząc godzinami w piwnicy. Przyznaje, że ten okres ma już za sobą. Łagodna, Zbrodnia i Kara czy Kafka, weszły już do kanonu autorskiej animacji. Swój ostatni film Las, napisał najpierw w formie nowelki. Potem przez cztery miesiące, tworzył story board, po kilka rysunków dziennie. Rysował postacie ojca i syna, sam widząc się w roli syna. Na zdjęciach próbnych zobaczyłem żyły na rękach Bonaszewskiego. Wiedziałem od razu, że to on zagra syna w moim Lesie – wspomina Dumała. To właśnie Mariusz Bonaszewski, zaproponował do roli ojca Stanisława Brudnego. Swoje ostatnie dzieło Dumała określa mianem filmu antyrealistycznego a nie opisem rzeczywistości. Narysowałem swoich bohaterów, a oni ożyli na planie, właśnie w postaciach Brudnego i Bonaszewskiego. Stali się uruchomionymi rysunkami.
Na stole montażowym, artysta zorientował się, że film ma swój powolny rytm. Ujęcia nie mogą być krótkie. Żadnych przebitek – zdradzał tajniki reżyserskiej kuchni Piotr Dumała. Przyznaje jednocześnie, za namową Jerzego Wójcika do współpracy zaprosił Adama Sikorę, autora choćby niezapomnianych zdjęć do filmów Majewskiego. Las realizowany był na czarno-białej taśmie pozytywowej, dopiero potem kopiowany w technice HD. Niezwykle sugestywne i poruszające zdjęcia Sikory, kojarzą się z klimatem duńskiego malarstwa i starej fotografii. Dumała mówi o nim, że to twórca idący w głąb. Myślę, że na planie Lasu Sikora był sobą, mogąc realizować długie, stojące kadry. Tematem pracy doktorskiej Adama Sikory jest pustka i milczenie w filmie. Niezwykle emocjonalny a jednocześnie intymny odbiór Lasu na wszystkich projekcjach, potwierdza, że tandem Dumała – Sikora, stworzył dzieło unikalne i niespotykane dotąd w polskim kinie. Jak pisze o nim Tadeusz Sobolewski, Las to film absolutnie spełniony, czysty, pulsujący własnym życiem. Minimalistyczny, przykuwający, tajemniczy jak sen. Wywiedziony z najintymniejszych warstw niesie oczyszczające przeżycie.
Sam Dumała, od początku swoje twórczości, idący własną drogą, rozpoznawalny i niepokojący, ceni opowieść, ciągle wierząc w książkę, zapewniającą mu niezbędna intymność. Las jest pożegnaniem z domem. Konkretnym miejscem, w którym krótko po skończeniu zdjęć, zamurowano okna. Do którego życie przestało mieć wstęp. Jako autor, Dumała podejmuje ryzyko czerpania ze swojej prywatności. Ze swojej historii wyciąga esencję, tworząc uniwersalna opowieść. Artysta nie zamierza się tłumaczyć ze swojej historii, rozliczać. Zaprasza do rozmowy o sobie, cały czas kalkulując odwagę i chroniąc się przed ekshibicjonizmem. Podkreśla także istotę równowagi rozmowy, którą buduje podpatrywanymi z własnego życia cytatami, odżegnując się od wszelkich prób „psychologicznego pogłębiania”. To kino antypsychologiczne, podkreślał w Jeleniej Górze Piotr Dumała.
Mówiąc o planach, Dumała wspomniał o realizacji obrazu według własnej nowelki Hajduśka. Rzecz jest o wampirze ” w pewnym małym miasteczku na Dolnym Śląsku”. Zaledwie stroniczka tekstu, a rzecz gęsta i gwałtownie pobudzająca wyobraźnię. Hajduśka ma być do śmiechu, tak żeby się ludzie ze śmiechu tarzali. Ale to nie ma być wyłącznie radosne i lekkie – wyjaśnia Piotr Dumała. Dodaje, że do Jeleniej Góry wróci chętnie. Najchętniej z działaniami w przestrzeni miejskiej. Dziś film powinien wychodzić w przestrzeń. Animacja to ukryty wymiar życia – przekonuje.
Jacek Jaśko

Na pograniczu kinematografii i sztuki. Spotkanie z Piotrem Dumałą w ramach projektu Transfuzje. Bwa Jelenia Góra 17.12.2010

Tekst ukaże się jeszcze w styczniu w 3 numerze Kuriera Dolnośląskiego www.kurierdolnoslaski.pl



niedziela, 19 grudnia 2010

Na pograniczu kinematografii i sztuki.

Udział wzięli: Piotr Dumała, Waldemar Wilk oraz Urszula Liksztet.








fot. Archiwum BWA

niedziela, 28 listopada 2010

NA POGRANICZU KINEMATOGRAFII I SZTUKI.

Spotkanie z Piotrem Dumałą. Prowadzenie: Andrzej Kołodyński.

Spotkanie poprzedzi projekcja filmu „Las” w reżyserii Piotra Dumały.

Zapraszamy 17 grudnia /piątek/ – godzina 17.00.

Piotr Dumała – (ur. 1956r.) reżyser, scenarzysta, pisarz, rysownik, grafik, prozaik i autor oprawy plastycznej filmów animowanych. Ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych, specjalność konserwacji rzeźby kamiennej na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki u prof. Adama Romana. Przez dwa lata studiował w Pracowni Filmu Animowanego na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie u prof. Daniela Szczechury. Obecnie wykłada na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, na Wydziale Animacji University College of Arts Crafts and Design Konstfack w Sztokholmie w Szwecji oraz na Uniwersytecie Harvarda w USA.

Jest jednym z najbardziej znanych i cenionych na świecie polskich twórców filmu animowanego. W swojej działalności stosuje efektowne techniki animacyjne, najbardziej oryginalna z nich polega na ryciu i zamalowywaniu rysunków wykonywanych na gipsowych płytach. Przez wiele lat Dumała związany był ze Studiem Filmowym Se-ma-for w Łodzi i Studiem Miniatur Filmowych w Warszawie. Debiutował filmem „Lykantropia” (1981r.), jego kolejne filmy to: „Czarny Kapturek„ (1983r.), „Latające włosy” (1984r.), „Łagodna” (1985r.), „Nerwowe życie kosmosu” (1986r.), „Ściany” (1987r.), „Wolność nogi” (1988r.), „Kafka” (1991r.), „Seria absurdów” (1993r.), „Zbrodnia i kara” (2000r.), „Las” (2009r, czarno-biały film eksperymentalny, aktorski z elementami animacji).

Andrzej Kołodyński – doktor filmologii, krytyk filmowy, autor, redaktor i tłumacz książek o filmie. Wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W latach 1973-1992 kierował działem zagranicznym tygodnika „Film”. Redaktor naczelny miesięcznika „Kino”.


Zdjęcia z filmu "Las" (2009r.) dzięki uprzejmości EUREKA MEDIA.

PERFORMATYWNOŚĆ W SZTUCE.

Wykład Łukasza Guzka. Panel dyskusyjny poprowadził Paweł Jarodzki.
10 grudnia /piątek/ – godzina 18.00.

Łukasz Guzek – historyk i krytyk sztuki. Mieszka i pracuje w Krakowie. Redaktor pisma spam.art.pl.

Paweł Jarodzki – malarz, grafik, rysownik, autor komiksów i podręczników dla dzieci; zajmuje się też poezją i sztuką wideo. Założyciel grupy Luxus. Jest profesorem na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, prowadzi pracownię multimediów na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. Kurator BWA Awangarda we Wrocławiu.






czwartek, 18 listopada 2010

Promocja i kolekcjonowanie sztuki najnowszej.


Jakub Banasiak, Łukasz Gorczyca, Wojciech Kozłowski. Prowadzenie: Piotr Machłajewski oraz Piotr Stasiowski.





fot. Krzysztof Kuczyński
www.krzysztofkuczynski.com





fot. Jacek Jaśko

niedziela, 14 listopada 2010

Promocja i kolekcjonowanie sztuki najnowszej.

Udział wezmą: Jakub Banasiak, Łukasz Gorczyca, Wojciech Kozłowski. Prowadzenie: Piotr Machłajewski oraz Piotr Stasiowski. Zapraszamy w czwartek /18 listopada/ o godzinie 18.00.

Jakub Banasiak – krytyk, prowadzi warszawską galerię Kolonie. Założyciel i redaktor naczelny Wydawnictwa 40 000 Malarzy, prezes Stowarzyszenia 40 000 Malarzy. Autor książek „Rewolucjoniści są zmęczeni” (2008r.) oraz "Zmęczeni rzeczywistością. Rozmowy z artystami" (2009r.). Prowadził serwis internetowy o krytyce i sztuce najnowszej Krytykant.pl.

Łukasz Gorczyca – współtwórca (obok Michała Kaczyńskiego) magazynu Raster oraz Galerii Raster (rok 2001) prywatnej instytucji kultury zajmującej się promocją młodej polskiej sztuki w kraju i za granicą. Kurator, krytyk.

Wojciech Kozłowski – dyrektor zielonogórskiej galerii BWA, kulturoznawca, wykłada na Uniwersytecie Zielonogórskim. Obserwator i analityk polskiej sztuki współczesnej.